........................MAVİ GÖZLER..............

İlk doğduğu günden beri herkes onun gözlerine bakar, ‘ne güzel gözleri var’ derdi. Gerçekten de güzel bir kız çocuğuydu. Mavi gözleri, altın sarısı saçları ve sevimliliği gittiği her yerde herkesin dikkatini çekerdi. Her seferinde herkes onun mavi gözlerine imrenir, mavi gözlerle ilgili övücü sözler söylerlerdi. Annesi onu dizine yatırır, ‘ mavi gözlüm’ diye severdi.

Günler geçtikçe kız mavi gözlerinin bir ayrıcalık olduğunu; güzelliğinin , kendisi ile ilgilenilmesinin sırrının mavi gözleri olduğunu keşfetti . Henüz üç-dört yaşlarında idi. Her arkadaşının göz rengine bir kusur buldu. Gözleri maviden başka olanlarla dalga geçiyor , onların gözlerini alaya alıyor ve en kötüsü gözlerinin maviliği ile büyükleniyordu .

Annesi çalışan bir kadındı , işe gittiğinde onu kreşe bırakıyordu. Çocuk anne sıcaklığını duyamamanın ezikliği ile sürekli ağlıyordu. Bakıcıları ne kadar iyi de olsalar annenin yerini tutamıyorlardı tabiî.

Günlerden bir gün yine annesi onu kreşe bırakıp işe gitti. Çocuk arkasından ağlamaya başladı. Bir türlü susmak bilmiyordu. Diğer çocuklar ve bakıcılar bundan rahatsız oluyordu. Bakıcılardan biri küçük kızın mavi gözlerinden dolayı kaprise girdiğini, onlarla övündüğünü biliyordu. Ağlayan kızın yanına geldi ve ona, ‘tatlım, eğer ağlarsan mavi gözlerin kahverengi olur’ dedi.

Dakikalardır ağlayan kız bir anda susuverdi . Bakıcının gözlerine bir daha baktı. Arkadaşlarının gözlerine bir daha baktı. Ayrıcalıklı olmanın mavi göz olduğunu yeniden hatırladı . Bakıcıya emin olmak için sordu:

- Gerçekten ağlarsam mavi gözlerim kahverengi mi olur?

- Evet, hem de sonsuza kadar.

Mavi gözlü kız ne zaman ağlamaya kalksa ona hep, ‘ mavi gözlerinin kahverengi olacağı’ hatırlatıldı . Bu durumu annesine söylediklerinde annesi de bir kahkaha attı. Çocuk evde ağlamak istediğinde annesi , ‘ağlarsan mavi gözlerin kahverengi olur’ dedi.

Kısa bir zaman sonra bu durum çocukta bir saplantı oldu. Ve mavi gözlerini kaybetmemek için yıllarca ağlamadı. O ağlamadığı için herkes mutlu idi. Kreşteki bakıcılar o ağlamadığı için daha fazla kahkaha atmaya zaman buluyorlardı. Annesi o ağlamadığı için evdeki işlerini kolay yapıyor, makyajına daha fazla zaman ayırıyordu .

Yıllar geçip gitti, kız büyüdü, serpildi, mavi gözleri, sarı saçları ile güzel bir kız oldu. Artık yirmi yaşlarına gelmişti. O mavi gözlerinden, sarı saçlarından dolayı bütün gözler her zaman olduğu gibi ondaydı. Annesi onun bu güzelliği ile gurur duyuyordu.

Bir bahar sabahı uyandıklarında mavi gözlü kızın annesinin hasta olduğu anlaşıldı. Doktor doktor gezdirdiler, derdine bir türlü çare bulamadılar. Gitmedikleri doktor kalmadı. Kadın mavi gözlü kızının gözleri önünde eriyordu. Ama mavi gözlü kız annesinin bu durumuna üzülmesine rağmen gözlerinden bir damla yaş gelmiyordu.

Birgün mavi gözlü kızın babası bir komşularının tavsiyesi ile ermiş bir adama götürdü hasta kadını . Ermiş, kadına bakınca ‘bu derdin sadece bir çaresi var’ dedi. ‘Üç gün üç damla göz yaşı içecek . Dördüncü gün ayağa kalkacak’ dedi. Herkes sevindi. ‘Bundan kolay ne var’ dediler. ‘Birimiz ağlarız içiririz göz yaşımızı’ dediler. Ermiş, ‘ kolay gibi görünüyor ama o kadar kolay değil, bu göz yaşı mavi gözlü olan kendi kızının gözyaşı olacak’ dedi.

Eve geldiklerinde mavi gözlü kızın gözyaşını istediler . Annesini çok seven mavi gözlü kız onu kurtarmak için ağlamak istedi günlerce , aylarca ama gözünden bir damla yaş gelmedi. Mavi gözlerini kaybetmemek için yıllardır ağlamamıştı. Bu sebepten ağlamayı unutmuştu.

Mavi gözlü kız bir türlü ağlayamıyor, günler geçtikçe annesi gözlerinin önünde eriyip gidiyordu. Topu topu üç damla yaş çıkaracaktı gözünden. Ama olmuyordu.

Bir gün günbatımında kadın kızını yanına çağırdı. Kızının dizine kafasını koydu. Açık pencereden batan güneşi görebiliyordu. Bir ‘ah’ çekti. ‘Ben ölürsem üzülme kızım. Suçlusu sen değilsin. Ben senin gözyaşlarını kurutarak kendi ölümümü kendim hazırladım. Ben öldükten sonra birgün ağlamanı dilerim’ dedi.

Kız annesinin bu sözlerinden o kadar duygulandı ki gözleri dolmuştu. Her an ağlayıp, annesini kurtarabilirdi. Biraz daha zorladı kendisini ve gözlerinden bir damla yaş süzülerek yanaklarından akmaya başladı. Yanaklarından süzülen damlalar annesinin dudaklarına düştüğünde dizinde soğuk bir bedenin varlığını hissetti sonra. Mavi gök yüzünü siyah bir örtü kaplamış, artık gün batmıştı...







 

Senin Mavi Gözlerin

Senin masmavi gözlerin
Deniz kadar derindir
Bakışların çağlayan
Sular kadar serindir

söyle cicim ismin nedir
Kim bilir ne şirindir
Trajemi, jale mi, melek mi
Yoksa hanımelimi

Senin sarı saçların
İnce beline kemer mi

Gül

dudağın gonca
Yanağın al pembe mi

Mavişim.

Bir daha bak yüzüme
İki kere mavi gözlerinle
Üç kere gördüm cenneti
Dört gözle bekledim seni
Beş dakikada aşık oldum
Altıncı hissime uydum
Yedi sanki gözlerin beni
Sekiz gündür uykusuzum
Dokuz doğuruyorum adeta
Onda da gelmezsen, elveda

Yoklugun içimde Bir Acı, Bu Bendeki Izdırap Değil Sana Olan Sevgi Bağı!

Ne Kurşun Yarası, Ne Dil Yarası, Acıtmadı Senin Gibi Kalbimin Sultanı

Hep Hayal Ettiğim ve Son Dua Ettiğim Olucaksan Birtanem...

Gülmeye Hasret Gözlerim, Hayaline Dargın Düşlerimsin Sevdiğim...

Rüyalarımda Adını Sayıkladım her Gece, Seni Bekledim Kabuslarımın Son Bulduğu yerde...

Güzel hayatımı Güzelliğinle Süslendirmek istiyorum Sen benim hayatımdaki En Güzel insan Anılarımdaki Güzel yaşanmış Hikayeler ve geceleğimdeki Güzel ve parlak bir ışıksın Sevgilim.

Biraz Moralim Bozulsada ummadığım Anlarda Hep teselli verdin bana Seni Okadar Çok Seviyorumki Güzellikler Seninle Daha Güzel Buna artık inanıyorum..

Bedenimi kessem Akan Kan iLe yazarım Sana Olan Sevdamı kalbimi Söksem yerinden Senin için Attığını Gösteririm Cümle Aleme Senin için herşeyi yaparım Aşkım.

Yaralı kalbime iLaç Oldun bendeki beni Alıp kendini koydun şimdi Daha Huzurluyum kalbimde Sen ve Sevgin var Artık ALLAHımdan Sadece Seni Diliyorum Birtanem..

Heybetli Bir Yaşantım Olmadı Anlatacağım kadar lüks Bir Sevgi yaşamadım Bu Küçük hayatımda Ama Hayatımda Şuan ANlatacağım tek insansın hayatımı değiştiren Bir Sultansın..

Senin Sözlerimle Değil kalbimle Seviyorum Seni Gözyaşlarımla Değil Kalbimle Ağlayarak Söylüyorum Ben Seni Çok Ama Çok Seviyorum.

Sen bana Bağırsanda Dilim Kesilir Karşılık veremem Sana Sen beni yerden yere Vursanda Elim Ayağım Kitlenir Karşı koyamam Sana Sen beni Sev yeter başka Birşey istemiyorum bu hayatta.

Bir Kuş Gibiyim Aşk Bahçesinde uçuyorum nereye gideceğimi bilmeden kanat çırpıyorum yeni aşklara ama yoruldum bulamuyorum inanacağım bir aşk..

Keşke Sende bir parça Olsaydım herzaman yanında Olsaydım Herzaman Seni Hissedip Seninle Başlasaydım hayata ozaman belki Gülmeyi öğrenirdim acımasız hayatta..

üzülme ceylan gözlüm üzülme, sen üzülürsen ben yıkılırım üzülme güzel sözlüm üzülme sen üzülürsen dünyam durur düşerim karanlıkların dibine..

Nereye Yazsam ismini hayat buluyor yazdığım yer nereye Çizsem gözlerini Koyu bir mavi özgürlük alıyor orayı, Deli Mavi gözlüm Benim Senin kadar bende Deli Severim..

üşümüyorum yanında sevgin kaplıyor bedenimi aşkın bir yelek oluyor örtüyor üzerimi zaten sen bir kez bakıp gülünce eriyorum olduğum yerde, senin bir sözünle ısınıyorum başlıyorum yaşamak için nedenlere..

Huyum Suyum Sen Oldun Sen benim ikinci Adım Oldun Kalbimde Bir Ses Dilimde tat bedenimde Bir HiS Oldun Sen ben Oldun ben Seni yaşıyorum kendimde..

içmeden sarhoş ettin beni aşk hayatında ne sigara ne içki gördüm mutlu zamanlarımda nede acı zamanlarımda ben seni görünce sarhoş oluyorum başlıyorum saçmalamaya...

benim kalbim Sadece bende Emanet Artık bu Senin kalbin içinde Seni yaşatıyorum ve özenle itina ile bakıyorum Kalbine Bu kalp Senin bende Emanet Kalbin..

Sözlerimi Yazıyorum Aşk Defterime Adı Seninle Açıldı Sonu öLümle Kapanacak Sevgilim Seni herşeyden çok SeviyoruMMmmmMMmmmmmMMM

Kara Kaşlım Kara Gözlüm ince Sözlüm Güler Yüzlüm Seni Okadar çok Seviyorumki Bütün Güzellikleri Bu tek Mesajımla Sana YoLLamaya Çalışıyorum Seni çok Seviyorum..

Sevgim kadar Sıcak Olmasada Bu mesajım Yüreğimdeki Sözlerin Sadece pir Parçası Canım, Şuan yanımda Olamasanda resmine Bakıp Yaşıyorum Seni O anda, Seni Seviyorum Birtanem Olamam Sensiz Asla..

 

Sözlerin başladığı yerde duyguların, gizemli tarifi yatar...